وبلاگ ژست مثبت

امروز اولین روز از ماه مبارک رمضان در بسیاری کشورهای اسلامی آغاز شده است. این ماه از جهات مختلفی در نظر ما مسلمانان مبارک و عزیز دانسته شده است. حلول این ماه رو که ماه میهمانی خداوند نیز نامگذاری شده به همه خوانندگان و مسلمانان تبریک عرض میکنم و امیدوارم در پرتو لطف پروردگار از برکت این ماه سودمند باشند.

اواخر ماه رمضان سال گذشته رو به یاد دارم که هیچیک از ما مطمئن نبود سال بعد هم خواهد توانست از این سفره معنوی بهره مند باشه یا خیر. این ماه به سرعت سپری خواهد شد و در چشم بر هم زدنی چه با غفلت و چه با بهره مندی از این ماه خداحافظی خواهیم کرد و باز هم هیچیک مطمئن نخواهیم بود که آیا سال بعد نیز از این سفره الهی بهره مند خواهیم بود یا خیر. پس چه بهتر که تا جایی که امکان دارد محیا باشیم و از لحظه لحظه اوقات خود در هر جا و شرایطی که هستیم منتفع باشیم.

قصد دارم یکی دو برنامه برای سیستم عامل اندروید معرفی کنم که فکر میکنم کمک کنند تا لحظات خود در این ماه به نحو شایسته تری استفاده کنیم. برنامه اول «ماه رمضان» نام دارد. این نرم افزار که به صورت رایگان در دسترس است امکانات جالب و متنوعی رو ارئه میده. از جمله نمایش اوقات شرعی دقیق با انتخاب شهر محل سکونت، قابلیت پخش اذان در وعده های پنج گانه، ذکر شمار، ادعیه مخصوص روزهای مختلف ماه مبارک و… ظاهر برنامه هم کاملا ساده و زیباست. فکر میکنم این برنامه میتونه در این ماه دوست خوبی باشد.

+دانلود از بازار

نرم افزار بعدی که میخوام معرفی کنم «مجله رمضان» هست. این نرم افزار هم رایگان هست و شامل تعدادی مقالات از منابع مختلف در باره جنبه‌های مختلف ماه رمضان و روزه داری هست. تمرکز اکثر مقالات در این برنامه بر روی مسائل پزشکی و سلامت در این ماه مبارک است. ظاهر این نرم افزار کاملا ساده است.

+دانلود از بازار

پ.ن1: مرگ(قتل) گودر: گوگل ریدر نیست و نابود شد. فکر میکنم خیلی از ما از جمله خودم هنوز دلیل روشنی برای این تصمیم پیدا نکردیم یا شاید به سادگی نمیخوایم قبول کنیم.

پ.ن2: التماس دعا.

فکر میکنم امروز که وبلاگستان و وب فارسی خودش را تا جای خوبی(از نظر من) بالا آورده و خیلی از اوقات میتواند خودش را همپای وبلاگها و وبسایتهای بزرگ دنیا علارغم مشکلات خاص بومی بالا نگه دارد بد نیست ما هم شخصیتش را جدی بگیریم و فراموش نکنیم که وب فارسی دیگر نوزاد نیست و می‌تواند روی پای خودش بایستد، بلکه بستری مناسب برای فعالیت‌های خاص این حوزه نیز هست اگر مجال کوچکی در اختیارش قرار دهیم.

الان دیگر وب فارسی پر است از شبکه‌های اجتماعی بومی، سایت‌های خرید و فروش‌، خبرگزاری‌ها، خدمات الکترونیکی دولتی یا غیر آن، بانک‌ها و تجارت الکترونیک، دانشگاهها و مراکز آکادمیک آموزشی و…

این بستر گرچه به وجود آمده و امتحان خود را پس داده ولی هنوز آن طور که باید و شاید و آن طور که شایسته آن است به عموم معرفی نشده است. فکر میکنم این پتانسیل شناسایی و معرفی نشده در دست ما تا سطوح بالای مدیریتی نیز در کشور مورد غفلت واقع است.

نکته‌‌ی اول در این مورد فرار برخی رسانه‌ها از معرفی این بستر و پتانسیل‌های آن علارغم وظایف ذاتی یک رسانه است. اگر این موضوع به این دلیل باشد که اصحاب رسانه قصد ندارند مخاطب از دست بدهند، مثلآ مدیر مسئول یک روزنامه این تفکر را داشته باشد که ممکن است رسانه‌های دیجیتال جای روزنامه‌اش را پر کنند، تنها اتفاقی که میافتد کند شدن رشد ضریب نفوذ رسانه‌ها و خدمات دیجیتال است که هزینه‌های جبران ناپذیری را در عصر اطلاعات به کشورمان تحمیل می‌کند و ممکن است باعث برخی عقب‌افتادگی‌های فنی و علمی شود.

نکته دوم حضور دست و پا شکسته برخی رسانه‌ها در این حوزه است که گاهآ ناخواسته شعور مخاطب را هم مورد توهین قرار می‌دهد. بارها و بارها همه‌ی ما سوتی‌های ریز و درشت رسانه‌ها خصوصآ تلویزیون را در این حوزه دیده‌ایم.

دیگر خیلی دیر شده است که بخواهیم تازه وب و اینترنت و شبکه جهانی را جدی بگیریم. امروز ما باید بیش از هر چیز به فکر وب فارسی و فضای مجازی کشورمان باشیم و آن را به رسمیت بشناسیم.

در این مسیر از برنامه‌های خبری  ساعت X و 30 گرفته تا روزنامه‌ها و مجلات و نشریات حتی حداقل آن دسته که در حوزه فناوری قرار میگیرند باید چشم ریزبین‌تری را مسئول پایش محتوی وب فارسی برای خود قرار دهند. چرا که دیگر این روزها وب فارسی نه تنها با سرعت و دقت خوبی اخبار و فناوری‌ها و خدمات را در درسترس قرار می‌دهد، بلکه خودش نیز محتوی ساز ماهری از آب در آمده است.

یک روز وقتی یکی از برنامه‌های تلویزیون در حال معرفی گدجتی بود و از سایت انگدجت نام برد خیلی دلم میخواست مجری به جای انگدجت میگفت:«امروز در نارنجی خواندیم که…»

وب فارسی را دوست داشته باشیم.

اگر از خوانندگان همیشگی «ژست مثبت» هستید حتمآ یادتان هست مطلبی در مورد آدرس ایمیل مبهم «بیست وسی» در جیمیل نوشتم. چندی بعد وقتی دیدم آدرس ایمیل برنامه به سازمان مربوطه انتقال یافته و انتقادات بنده مرتفع شده، از این حرکت اهالی «بیست و سی» در پستی تشکر کردم.

مدتی بعد در مورد نیاز «بیست و سی» به  وبلاگ و وبسایت نوشتم، چرا که نظرات مردم در مورد موضوعات خبری که قصد داشتند به دست «بیست و سی» و دلاوری جان(مجری بخش صرفآ جهت اطلاع) برسانند از سر و کول وبلاگ ما بالا میرفت.

بیست و سیِ امشب را که میدیدم باز هم خوشحال شدم. چرا که دلاوری آدرس وبلاگ بیست و سی را معرفی کرد. این آدرس در سایت به قول خودشان«عظیم الدامنه» سازمان به آدرس IRIBnews.ir قراردارد.

دلاوری در وبلاگستان

نام نویسنده اولین پست این وبلاگ را جایی ندیدم ولی کاملآ صرفآجهت اطلاعی و دلاوری گونه نوشته اند و توضیح داده اند که: «به اداره انفورماتيک سپرديم به طرفه العيني که دو ماه طول کشيد چنين سايتي طراحي کند». به فکر فرو نرفتم که برای این طراحی چقدر هزینه شده و چقدر بخور بخور صورت نگرفته است چون یک پای داستان دلاوری صرفآ جهت اطلاع نشسته که کار از محکم کاری عیب نکند و نمیکند.

امکاناتی که روی وبلاگ پیاده شده برای اولین وبلاگ برنامه خبری تحسین کننده به نظر میرسد. شما هر موقع مایل باشید میتوانید از طریق وبلاگ هرکدام از قسمتهای «صرفآ جهت اطلاع» را که از دست داده باشید یا بخواهید دوباره ببینید با فرنت FLV دریافت کنید. وبلاگ دارای یک بخش نظر سنجی، ارسال نظر، شما گفتید و حرفهای مانده هم هست.

فید ندارد!

بله، خبرهای بد را باید آخر سر گفت. متاسفانه وبلاگ بیست و سی خروجی فید ندارد. البته من زیاد شاکی نمیشم. خدایی تا همین جایش هم راضی هستیم. اصلآ فیدش با خود ما بر و بچه های وبلاگستان. جایی دیدم آموش ساخت خروجی فید برای سایتهایی که این امکان را ندارند ارائه داده بود.

یک چیز دیگر هم هست. همچین وبلاگِ وبلاگ هم نیست. یعنی مطالب نوشته در وبلاگ امکان کامنت گذاری ندارد که البته قابل درک است چون سیل کامنت ها مشکلات ثانوی را حتمآ به وجود می آورد. پس این یکی از قلم نیافتاده، بلکه در موردش فکر کردند.

نکته ظریف پایانی هم باید عرض کنم این وبلاگ متعلق است به بخش صرفآ جهت اطلاع در بیست و سی. یعنی این وبلاگِ کلِ مجموعه بیست و سی نیست و دسته گل دلاوری و دوستانش در مجموعه بیست و سی است.

ایمیل بیست و سی:

2030@IRIBnews.ir

وبلاگ بخش صرفآ جهت اطلاع در بیست و سی:

Serfan.IRIBnews.ir

به نظر میرسد هالیوود از فیلم ساختن در دره ی سیلیکون خسته نمیشود. اینبار فیلم گوگل!

شرکت Groundswell Productions و تولید کننده اش John Morris قصد ساخت فیلمی بر اساس کتاب Ken Auletta در مورد گوگل دارند. این فیلم در مورد موسسان گوگل، سرجی و لری، و رشد سریعشان در کسب و کار دیجیتال خواهد بود.

Groundswell’s Michael در مورد این دو جوان نابغه که با شرکتشان دنیا را متحول ساختند و البته بعدش دنیا آنها را متحول ساخت گفت: “قلب فیلم قانون شگفت  انگیز آنهاست، شرور نباش. در یک نقطه ی خاص از تحول این شرکت بزرگ و قدرتمند، میلیونها چالش رخ میدهد. آیا شما میتوانید در مقابل این چالش های جدی ایستادگی کنید اگر مثل این شرکت بزرگ و قدرتمند باشید؟ منظور همدردی با سرجی و لری است، و امیدوارانه فیلم به محبوبیت شرکت آنها خواهد بود. ”

او گفت تاکیید فیلم بر چگونگی سعی و تلاش آنها برای دستیابی و عملی کردن ایده شان است که به گوگل به عنوان یک پدیده ی جهانی منجر میشود.

لپتاپ از نظر لغوی از دو کلمه ی لاتین، لپ به معنای “ران” و تاپ یعنی “رو” ساخته شده به این معنی که شما از این وسیله روی پاهایتان استفاده میکنید. اما استفاده از لپتاپ ها در این صورت برای خیلی ها دشوار و برای سلامتیشان در زمان های استفاده ی طولانی خطر ساز است. علاوه بر این وقتی لپتاپ را روی پاهایتان میگذارید ممکن است منفذهای خنک کننده ی لپتاپ را ناخواسته بپوشانید که باعث گرم شدن لپتاپ و علاوه بر زیانی که ممکن است برای لپتاپتان داشته باشد باعث آزردگی خودتان نیز خواهد شد.

خوب تکلیف چیست؟

انواع مختلفی از گدجت ها و وسایل جانبی که به شما در این زمینه کمک کنند وجود دارد، ولی ایده ی خلاقانه جدید و نسبتآ ساده ای که به نام Omax laptop stands معروف شده خیلی جالب تر از سایر ایده ها در این زمینه خود نمایی میکند.

نکته ی بارزی که در مورد این زیر لپتاپی خودنمایی میکند قابلیت انطابق آن برای هرنوع استفاده ای در هر موقعیتی است. این وسیله ی پر کاربرد دارای سه مفصل است که انعطاف پذیری زیادی را در اختیار کاربر قرار میدهد.

جنس Omax laptop stands از آلمینیوم است و روی سطح خود دارای منفذهایی برای تخلیه هوای فن لپتاپ و همچنین برجستگی هایی برای جلوگیری از سر خوردن لپتاپ روی سطح آن است.

+سایت سازنده

+تصاویر بیشتر در سایت منبع