اینترنت یک فرصت یک تهدید
اینترنت، یک فرصت یک تهدید
چند سالی است که در ایران از بخش های مختلف حملات زیادی بر عرصه ی مجازی و دنیای اینترنت وارد می شود و آنچه زیاد شنیده می شود خطرات بیشماری است که کاربران عموما جوان ایران را تهدید می کند. همین گفته ها و صحبت ها تبدیل به ابزاری شده است تا عوامل و مسئولین ذی ربط به هر شکلی که خود صلاح می دانند نسبت به محدود کردن اینترنت اقدام کنند این کارها همگی در حالی است که کاربران ایرانی خود از جانب عوامل خارجی و شرکت های فعال در حوزه ی مجازی نیز دچار مشکل هستند و بسیاری از خدمات و امکانات اینترنتی برای کاربران ایرانی غیر قابل دسترس است. محدودیت هایی چون دانلود محصولات و نرم افزارهای شرکت گوگل یا محدودیت های کمپانی سیمانتک و آنتی ویروس هایی نظیر نورتون و مک آفی و چندین و چند سایت معتبر علمی که اجازه ی استفاده ی از خدمات رایگان خود را نیز به ایرانی ها نمی دهد.
در مورد محدودیت های خارجی کاری نمی شود کرد، اما محدودیت های داخلی جای صحبت دارد.
اگر به این موضوع علاقه مندید ادمه نوشته را دنبال بفرمایید.
ادامه ی نوشته
مقدمه:
چند سالی است بحث جنگ سایبری در گوشه و کنار مطالبی که مینویسم و میخوانیم جایی برای خود پیدا کرده است. بعضی ها میگویند جنگ سایبری در کار نیست و این یک تاکتیک سیاسی از سوی برخی محافل است. عده دیگری با آب و تاب بسیار بیشتری از این جنگ سخن میرانند و خطرات آن را گوشزد میکنند. حقیر در این نوشتار سعی دارم تا با تمام توان خود این موضوع را موشکافی کرده و حقایق پس پرده جنگ سایبری، از واقعیت تا توهم را در حد توانم نمایان کنم.
جنگ سایبری چیست؟
اکنون ما در عصری قرار داریم که تخیلات را به زندگی روزمره ما کشاند. جایی که فیلنامه نویسان و داستان سرایان تخیلی ترین داستان ها و فیلمها کم آوردند و از علم روز عقب افتادند. در این عصر پرواز سوپرمن ها و جنگ بشقاب پرنده های فضایی، به هیچ وجه تعجب انگیز و هیجان آور نخواهد بود. اگر به این موضوع شک دارید لطفآ از کودکانتان بپرسید آیا این داستان ها برایش تعجب آور و دور از ذهن است یا خیر؟
حال که همه اینها را میدانیم پس «جنگ مجازی» یا «جنگ سایبری» نمیتواند جنگ خیلی عجیبی باشد.
جامعه انسانها همیشه و از همان زمان آدم و حوا درگیر جنگ و کشتار و ظلم و ستم بوده اند، حال به هرنحو ممکن و در هر شرایط ممکن. فضای مجازی هم فضایی شامل اجتماع بزرگی از انسانها است. پس انتظار این که در این جامعه برخوردی روی ندهد خیلی منطقی نیست. این برخوردها اگر از مقیاس خاصی بزرگتر شدند، مورد ساماندهی قرار گرفتند و از حمایت دولت یا ملت ها برخوردار شدند میتوان جنگ نامید. جنگی با مقتضیات و روشهایی درخور هزاره سوم.
اگر به این موضوع علاقه مندید ادمه نوشته را دنبال بفرمایید.
ادامه ی نوشته
