کمی آندروید
مدتی بود فکر میکردم بازار و تکنولوژی های اسمارت فونهای جدید کمی از آشوب ها و تلاطم های بازاری و تکنولوژیکی فاصله گرفته. هرچند ممکنه این حرف نه منطقی و نه علمی باشد اما فکر میکنم سطح برخی تکنولوژی های ارائه شده در حد واقع گرایانه و قابل استفاده ای جهش پیدا کرده و به ثبات رسیده است(برای ما). این شد که بالاخره منم با دنیای نوستالوژیک نوکیا خداخافظی کردم.
سامسونگ، گلکسی اس و کیک جشن تولدم.
هرچند سلیقه انتخاب کیک ندارم ولی در مورد هر وسیله ای که به اینترنت متصل بشه قطعآ صاحب نظرم :)
اما چرا تا الان وارد این جرگه نشده بودم:
1- بازار زیر فشار شدید تبلیغات بود: انتخاب واقع گرایانه ممکن نبود. تبلیغات هنری پیچیده است که گاهی گولش را میخوریم.
2- آندروید نوپا بود: و هر چند جلب توجه میکرد ولی جلب اعتماد نه! من الان از “جینجربرد” که آخرین نسخه این سیستم عامل برای اسمارت فونها است استفاده میکنم، نه “ای کلیر” که در زمان اولین ارائه گلکسی روی آن سوار بود.
3- قابلیت استفاده تکنولوژی: امروزه بعید است گوشی بدون امکان استفاده از GPS ارائه شود. ولی خصوصآ در بازار کشورهایی مثل ایران خیلی از صاحبان این گوشی ها در نهایت نمیتوانند از این تکنولوژی بهره ببرند. این موضوع را تعمیم بدهید به صدها امکاناتی که گوشی های امروزی دارند و هرکدام را به دلیلی نمیتوانیم استفاده بکنیم. ولی در حال حاضر و در مورد گوشی جدید من قابلیت استفاده بسیار بالا رفته و از خیلی از آنها به صورت روزمره استفاده میکنم.
با توجه به دلایلی که گفتم زمانش رسیده بود با دنیای نوستالوژیک نوکیا خداحافظی کنم، هر چند یکی از دوستانم معتقد است که چرخش استراتژیک نوکیا به سمت مایکروسافت ممکنه خیلی ها رو در آینده از انتخاب آندروید پشیمان کند!
خبر خوب اینکه اگر منتظر ثبات بازار هستید الآن زمان خوبی است، و خبر بد اینکه این سکوت آرامش قبل از طوفان است.
