بایگانی

نوشته های برچسب زده شده ‘اینترنت’

حمله به برجک مینیمالیسم

16 سپتامبر 2010 7 دیدگاه

کمینه گرایی یا مینیمال نویسی پدیده ای است برای خلاصه و کوتاه تر نوشتن. سبکی هنری که به عقیده ی من جایگاه خود را در محیط مجازی زمانی پیدا کرد که سرویس های میکروبلاگ خودی نشان دادند.

مینیمال نویسی و کمینه گرایی

ولی این کوتاه نوشته ها که میتوانند آثار زیبای هنری باشند امروزه در وب ما چه جایگاهی دارند و به کجا میروند؟ راستش من در این مورد حسب تجربیات احساس خوبی ندارم. بنده موافق یا مخالف مینیمالیسم، چیزی که خیلی از تکنولوژی ها و افعال به سمتش میروند، نیستم. فقط بر اساس یافته هایم معایبش رو در حال حاضر و با توجه به روند پیش رو بیش از محاسن میبینم. به عنوان مثال برخی از معایب را بررسی میکنیم:

1- در خیلی از موارد مینیمال نویس سعی در انتقال منظوراتی  دارد که اگر با زبان راستگوتری بیان شوند مورد انتقاد خواننده ها خواهند بود. ولی با استفاده از این وسیله نویسنده داده های غیر فرهنگی پاکتی به خورد خواننده هایش میدهد. یعنی محصول را که یک پیام غیرفرهنگی و غیر قابل قبول است با کاغذ کادوی بسیار خوشگلی تحویل میدهد تا خوراندنش به بعضی از خواننده ها ساده تر باشد.

2- چهار کلمه که به زور یک جمله را سرپا نگه میدارند هرگز نمیتوانند راه حلی برای مشکلات سیاسی-اجتماعی باشند ولی ممکن است چند نفر در گودر آن را لایک بزنند. مینیمال نویس ما برای حرفش منبعی ندارد، دلیل ندارد، راه حل ندارد، دیدگاه تازه ای ندارد، مطالعه ای ندارد… به نظر میرسد کلآ حرفی ندارد، ولی به هر حال میخواهد یه چیزی گفته باشد که گفته باشد… همین.

3- مینیمال نویس پشت مینیمال هایش قایم میشود و آفتاب پرست میشود. به این معنی که گرچه مینیمال نویسی به گفته ی ویکیپدیا اینطور تعریف میشود:

مینیمالیسم مکتب هنری است که اساس آثار و بیان خود را بر پایه سادگی بیان و روش‌های ساده و خالی از پیچیدگی معمول فلسفی و یا شبه فلسفی بنیان گذاشته‌است.

اما مینیمال نویسهای ما خصوصآ از نوع وطنی، دو پهلو حرف میزنند، تا اگر کسی مچشان را گرفت خودشان را به کوچه ی علی چپ بزنند.

4- مینیمال نویسان فارسی  ژنراتور مولد  امواج منفی. فکر نمیکنم این هنر از ابتدا سبکی برای سیاه نویسی بوده باشد ولی هر چه هست مینیمالرهای ما این هنر را سبکی برای سیاه نویسی دیده اند. اگر به چندتا از وبلاگهایی که در این زمینه هستند سر بزنید قطعآ از زندگی پشیمان میشوید! حتی داستانک نویسان این زمینه سعی دارند قدرتشان را با توهم زایی، نفرت انگیزی، نا امیدی و… به مخاطبانشان انتقال دهند.

اینها بخشی از چالشهایی بود که از نظر من دامن گیر کمینه نویسان محیط مجازی فارسی است. با این چالش ها میشود برجک بسیاری از وبلاگهای مینیمال رو زد.

شاید در این زمینه محیط پربارتری داشته باشیم، اگر کمینه نویسان ما:

– سفیدتر بنویسند(مثبت باشند)

– حرفهای دو پهلو و صد من یک غاز ننویسند(رک و صریح باشند)

– تخصصی تر بنویسند(به استثنای آنهایی که همه چیز بلدند)

– بعضی هایشان کمی بلندتر و بعضی های دیگرشان کمی کوتاه تر بنویسند(مینیمال واقعی باشند)

– چیزهایی که خودمان میدانیم ننویسند(منم میدونم تحریمیم، هوا گرمه و سرعت دانلودت هم کمه)

– با مطالعه و مدرک بنویسند(به استثنای آنهایی که خودشان مدرکند)

– معمولی و رسمی تر بنویسند(لازم نیست اسم وبلاگتون رو بزارین “دست نوشته های یک موجود عجیب و غریب”)

البته تعداد بسیار کمی هم در این میان هستند که هنرمندانه از این سبک استفاده میکنند. از نظر من نمونه های کمینه نویسی مناسب میتوانند اینطور باشند:

+بالانشینی ها

+مینیمال ها و طرح ها

گوگل بدون لذت فشردن اینتر

9 سپتامبر 2010 بدون دیدگاه

خبر سرویس جدید گوگل، گوگل Instant ، کمی نگرانم کرد. گفتم نکنه باز یه جنگولک بازی سرمون در بیاره… ولی نه خوشبختانه این سرویس جدید به ما ایرانی ها به طور کلی هیچ ربطی نداره. قضیه ی این سرویس از این قراره که به محض اینکه شما کلمات مورد نظرتون رو برای جستجو وارد کادر میکنید فورآ و بدون هیچ گونه درنگی نتایج جستجو به نمایش در میان. حتی نیازی هم به فشردن دکمه ی جستجو یا زدن اینتر هم نیست. خوب این سرویس کوچیک به گفته ی “ماریسا مایر” معاون جستجوگر گوگل تنها یکی از هزاران بهینه سازی بوده  که در سال 2010 روی رابط کابری گوگل اعمال شده.

خانم Marissa Mayer از معاونین گوگل در موزه ی هنرهای مدرن سانفرانسیسکو، در حال معرفی گوگل Instant

حالا چرا این سرویس به ما ربطی نداره؟ جستجوها در گوگل در کسری از ثانیه و معمولآ زیر یک چهارم ثانیه رخ میده. اگر سرعت تایپتون خوب باشه و اینترنت پرسرعتی در اختیار دارشته باشین، این سرویس میتونه چند صدم ثانیه وقتی رو که شما به فشردن اینتر اختصاص میدین براتون صرفه جویی کنه. با توجه به میانگین سرعتی که ما استفاده میکنیم و سرعت تایپی که خیلی از وبگردهای ما دارند، طبعآ نمیشه به اون چند صدم ثانیه که این سرویس برامون صرفه جویی میکنه دل خوش کرد و به راحتی قابل چشم پوشی خواهد بود.

از طرفی فشردن دکمه ی اینتر مثل زدن مشت تو دهن اینترنته، مثل مشت زدن به کیسه بکس، مثل پرت کردن کلماتی که تایپ کردیم تو صورت گوگله. حالا کی دوست نداره اینتر رو فشار بده؟

خوبی قضیه اینه که این سرویس حالت off و on داره. پس گوگل Instant رو خاموش میکنیم و میگیم: “گور بابای گوگل Instant، ما بیشتر از اینا وقت داریم”.

خطرناکترین و امن ترین کشورها برای استفاده از اینترنت

30 آگوست 2010 1 دیدگاه

بر اساس تحقیقات شرکت امنیت اینترنتی AVG، امن ترین کشورها برای وبگردی در آفریقا قرار دارند. آفریقا 7 کشور از 10 کشور امن برای وبگری کل دنیا را در خود جای داده است.

محققان با بررسی لیستهایی از حمله های ویروسی و بدافزار ها که بر اساس منطقه ای و کشوری از طریق نرم افزار های امنیتی شرکت AVG بر اساس داده های دریافتی از 127 میلیون رایانه در 144 کشور جهان بدست آمده بود تشخیص دادند در سیرالئون به ازای هر 692 وبگرد یک حمله ی امنیتی صورت میپذیرد که پایین ترین نرخ حملات سایبری براساس موقعیت جغرافیایی بود. این تحقیقات مربوط به هفته ی آخر ماه جولای میلادی است. پشت سر سیرالئون، نیجریه با نرخ یک حمله به ازای هر 442 کاربری که آنلاین هستند قرار دارد.

در این بین کشورهایی مثل ترکیه، روسیه و آمریکا در قلمرو خطرناکترین کشورها برای وبگردی قرار دارند که به عنوان مثال در ترکیه به ازای هر 10 کاربر آنلاین احتمال یک حمله ی امنیتی وجود دارد.

به نظر من به هیچ وجه نمیشه از نقش و تاثیر توسعه یافتگی کشورها نسبت به خطرات امنیتی چشم پوشی کرد، همان طوری که میبینید در این لیست کشورهایی با دسترسی محدودتر دارای امنیت بالاتری قلمداد شدند و کشورهایی مثل روسیه و آمریکا که ضزیب نفوذ اینترنت بالایی دارند جزو کشورهای خطرناک هستند!

+نتیجه ی این تحقیقات را با جزییاتش دریافت کنید.

آزمایش تحقیقاتی کار دست محققان داد، 1 درصد اینترنت داون شد

28 آگوست 2010 بدون دیدگاه
در یک آزمایش تحقیقاتی که توسط محققان دانشگاه Duke(دانشگاهی خصوصی واقع در شمال ایالت کالیفرنیای آمریکا) و گروه اروپایی مسئول مدیریت شبکه ی اینترنت، روز جمعه انجام گرفت، آزمایش به خطا رفت و باعث قطعی 1 درصد از کل ترافیک شبکه شد.
کارشناسان امنیتی اعلام کردند: هرچند آسیب وارد شده میتوانست بسیار بیشتر از این باشد، ولی این اتفاق نشان میدهد یکی از پروتکل های اصلی اینترنت چقدر میتواند شکننده باشد.
مشکل دقایقی قبل از ساعت 9 صبح به وقت گرینویچ به وقوع پیوست و حدود نیم ساعت طول کشید. این خطا هنگامی رخ داد که RIPE NCC(مرکز هماهنگی شبکه اروپا Reseaux IP) و Duke سعی در اجرای آزمایشی داشتند که شامل پروتکل شریانهای مرزی (BGP)، که توسط روترها استفاده میشوند تا بدانند ترافیکشان را به چه سمتی در اینترنت هدایت کنند روی داد. ابتدا RIPE اقدام به انتشار بسته های مسیر BGP نمود که کمی متفاوت از حالت معمول پیکربندی شده بودند، زیرا آنها از یک فرمت آزمایشگاهی جدید استفاه میکردند. اطلاعات منتشره از RIPE به زودی با انتشار از روتری به روتر دیگر در اینترنت پخش شدند و در عرض یک دقیقه کل شبکه را دربرگرفته و به چالش کشید.
Erik Romijn از مسئولین RIPE NCC در متنی به NANOG(گروه متصدی شبکه در آمریکای شمالی) نوشت: “در پی این انتشار ، برخی از ارائه دهندگان خدمات اینترنت گزارشاتی مبنی بر مشکلات زیرساختی در شبکه ارائه دادند”. فورآ پس از مشاهده ی این مشکل آنها انتشار بسته ها را متوقف و در صدد رفع این مشکل برآمدند. رسیدگی های آنان نشان داد نارسایی شبکه به دلیل وجود برخی از انواع روترهایی بود که پیکربندی صحیحی نسبت به آزمایش صورت گرفته نداشتند و انتشار موجب بروز ناهنجاری در رفتار آنها شده بود.
کارشناسان امنیتی سالها در مورد خطر هکرها برای عدم پایداری شبکه به وسیله ی پیام های BGP اعلام نگرانی کرده اند. دو سال پیش به دلیل مشکلاتی که در بسته های BGP مسیر پاکستان قرار داشت سایت یوتیوب سهوآ از دسترسی به طور کامل خارج شده بود.