وبلاگ ژست مثبت

مقدمه:

در این مطلب سعی خواهم کرد تعدادی از مطالب و پست هایی که یک وبلاگنویس خوب فارسی نخواهد نوشت و اگر هم نوشت، منتشر نخواهد کرد را توضیح دهم. باشد که هم حرفه ای تر بنویسیم و هم پندهایی باشد برای وبلاگنویسان تازه کار. آیا عبرت نمیگیرید؟

1-      خاطرات روزانه شخصی:

اتفاقآ خاطره نویسی خیلی هم خوب است، حتی در یک وبلاگ تخصصی، به شرطی که تخصصی باشد. فرض کنید من یک وبلاگنویس تخصصی در زمینه طراحی وب هستم. در این صورت میتوانم خاطره درخواست عجیب و غریب یک مشتری را برای وبسایتش بنویسم، ولی نمیتوانم در مورد خاطره یک بعد از ظهر که به پیک نیک رفتم را بنویسم.

2-      مدتی نخواهم نوشت:

اگر به مسافرت میروید یا به هر دلیل دیگری مدتی وبلاگنویسی نخواهید کرد احتمالآ نیازی نیست که این موضوع را در وبلاگتان اعلام کنید. مگر اینکه این مدت خیلی طولانی باشد به طوری که حدس بزنید ممکن است کاربران اشتراکشان را حذف کنند یا شایعاتی دامن گیر وبلاگتان شود.  راستی لازم نیست همه چیز را در وبلاگتان بنویسید، کافی است توئیت کنید «یک هفته نخواهم نوشت».

از طرف دیگر بعضی وبلاگنویسان ممکن است به هر دلیلی چند وقتی وبلاگشان را به روز نکند و مطلب جدید روی آن قرار ندهند. مطمئن باشید  برای این مورد هم نیازی نیست که بعدآ پستی ارسال کنید و دلیلش را برای خوانندگانتان توضیح دهید. واضح است بازدید کننده گان گذری و غیر دائمی میلی ندارند که بدانند چرا مدتی ننوشتید. از طرفی بازدیدکنندگان دائمی هم به خاطر مطالب خاص وبلاگ شما دنبال کننده آن هستند نه به خاطر اتفاقات و مسائل روزمره زندگی شما(استثناء هم داریم).

3-      مطالب سیاسی:

فکر نکنم به توضیح نیاز داشته باشد. شما سیاستمدار نیستید، پس نباید خودتان را قاطی این جور مسائل کنید. اگر مطلبی مینویسید که مربوط به سیاست است کافی است جنبه فنی آن را توضیح دهید، برای مسائل سیاسی آن میتوانید به سایت های خبری به بیرون لینک دهید. البته اگر وبلاگتان فنی و تخصصی نیست قضیه فرق دارد… مثلآ مازیار ناظمی گاهی در وبلاگش تحلیل های سیاسی جالبی مینویسد.

4-      شایعات:

خبرهایی که از صحتشان اطمینان ندارید ننویسید. هیچ گاه خبری را که منبع موثقی برایش پیدا نکرده اید ننویسید. گاهی اوقات مطالب و خبرهایی که در سایت های بزرگ خبری درج میشوند غلط، دروغ، شایعه و یا دروغ 13 از آب در می آیند، چه برسد به مطلبی که از هم اکنون منبعی برای آن ندارید.

5-      با تردید منتشر نکنید:

آیا تا به حال پیش آمده برای نوشتن مطلبی زمان زیادی صرف کنید و در انتها متوجه شوید آن طور که خواستید از آب در نیامده؟ حالا جای شک و سوالش برایتان پیش می آید که آیا این مطلب را منتشر کنم یا خیر؟ جواب سوال مسلمآ «خیر» است. هر چقدر هم زحمت کشیده باشید، اگر به دل خودتان ننشیند به دل کاربران هم نخواهد نشست. این مطالب گرچه تعداد پست های شما را افزایش میدهند یا حتی ممکن است باعث افزایش حدودی بازدیدکنندگان هم شوند ولی درصد کیفیت مطالب وبلاگتان را پایین نگه میدارند. همه ما ترجیح میدهیم وبلاگی با 10 پست محشر داشته باشیم تا وبلاگی با 100 پست معمولی.

6-      برخی پست های مهمان:

در دنیای وبلاگنویسان پیش می آید عده ای از وبلاگنویسان تصمیم میگیرند با هم یک حرکت وبلاگی داشته باشند و در مورد یک موضوع همزمان مطالبی منتشر کنند. یا اینکه کسی از شما میخواهد نوشته ای از ایشان را در وبلاگتان منتشر کنید. گاهی اوقات ما ایرانی ها نمیتوانیم «نه» بگوییم. ولی اگر واقعآ فکر میکنید این مطلب مناسب وبلاگ شما نیست رک باشید و بگویید:«نه». مثلآ در مورد موضوع «یافتن یک فتحی» من از وبلاگنویسان زیادی درخواست کردم همکاری کنند. در نهایت فقط جادی در کیبرد آزاد بود که این کار را کرد چون وبلاگش ظرفیت این مطلب را داشت. اتفاقآ این پستش مورد استقبال خوبی هم قرار گرفت.

7-      خبرهای داغ ولی بی ربط:

مهم نیست چه خبری است. اگر در حوزه فعالیت وبلاگ شما نیست نباید منتشر کنید. بسیار میبینم وبلاگنویسان خبرهای بسیار داغی منتشر میکنند که اصلآ به موضوع وبلاگشان ربطی ندارد. در نهایت اگر خبر داغی است و میخواهید حتمآ منتشرش کنید کمی آن را در حوزه فعالیت وبلاگتان بسط دهید. مثلآ اخبار سایت ویکی لیکس میتواند مهم باشد در حالی که مرتبط نباشد. اگر علاقه مند باشم در مورد حملات DDOS روی سرور سوئدی این سایت خواهم نوشت، نه بیشتر.

8-      مطالبی که روی آنها احاطه ندارید:

خوب فرض کنیم موضوع خوبی پیدا کرده اید. کمی هم در موردش نوشته اید. مطلبش هم به موضوع وبلاگ شما ارتباط دارد. ولی اگر در مورد این موضوع خاص که مینویسید فکر میکنید احاطه کافی ندارید ننویسید. مثلآ اگر مطلب خوبی در مورد شرکت Apple پیدا کرده اید که در دنیای وب خبر مهمی محسوب میشود و در راستای فعالیت وبلاگ شما هم قرار دارد، ولی مسائل فنی آن را به خوبی درک نکرده اید، خوب در مورد این موضوع ننویسید. دلیلی ندارد که ریسک کنید و یک سری احتمالات از نظر خودتان را منعکس کنید و تازه از بازخورد کاربران متوجه شوید داستان را اشتباه متوجه شدید و اشتباه منعکس کرده اید.

9-      نوشته های بی مخاطب:

البته کسی نوشته هایی را که مخاطب جذب نکنند نخواهد نوشت ولی برخی ها این کار را میکنند و ادامه هم میدهند. ممکن است چون شروع کرده باشند حاضر نباشند این تجربه را با شکست به پایان برسانند، ولی باید بدانید که اگر عبرت نگیرید و بر اشتباهات پافشاری داشته باشید نتیجه اش برای کل وبلاگتان سنگین تمام خواهد شد. نوشته های بی مخاطب که لایک نمیخورد، شیر نمیشود و کامنت نمیگیرد  کاربران دائمی وبلاگ شما را فراری خواهد داد.

10-   حواشی وبلاگنویسی:

حواشی زیادی دامن گیرعمده وبلاگنویسان بزرگ و معروف است. ما هم که ایرانی، غوز میشود بالای غوز. حالا اگر این حواشی را خودمان هم مورد بحث قرار دهیم و در وبلاگ رسمآ منتشر کنیم که دیگر هیچ. کلآ دلیلی ندارد اگر هم حاشیه داریم به آن رسمیت ببخشیم. مطرح کردن این حواشی هیچوقت آنها را حل نخواهد کرد.