وبلاگ ژست مثبت

کره شمالی جامعه فناوری را با معرفی PDA خود سورپرایز کرد. ویژگی های این PDA قطعآ مثل خود این کشور منحصر به فرد است:

پی دی ای کره اینها را ندارد:

رادیو: ندارد

جی پی اس: ندارد

وای فای: ندارد

سیم کارت: ندارد

بلوتوث: ندارد

اینها را دارد: دیکشنری، نقشه کشوری، بازی، مدیا پلیر و پردازشگر متن.

با توجه به آیکون هایش به نظر میرسد شبیه یک نسخه مدرسه ای ویندوز(school Windows CE) باشد. بالاترین مدل این PDA که دارای 8 گیگ حافظه و اسلات کارت حافظه میکرو اس دی است در این کشور به قیمت 140 دلار به فروش میرسد. جالب است بدانید میانگین درآمد ماهانه یک کارمند ساده به 1 دلار میرسد. یعنی شهروند کره ای باید 140 ماه یا حدود 12 سال همه حقوقش را پس انداز کند تا بتواند این PDA را بخرد.(+)

باور بکنید یا نه، اگر عمر باطری بالایی داشته باشد خیلی دوست دارم یکی ازشان را داشته باشم. چون:

– کسی که این روزها رادیو خیلی گوش نمیده…

– کلآ من توی زندگی دو مسیر برای رفت و آمد دارم، از خوابگاه به دانشگاه، و از دانشگاه به خوابگاه. این راه رو چشم بسته هم میتونم برم و بیام. پس جی پی اس هم نمیخوام.

– وای فای هم وقتی به درد میخوره که شبکه ای برای متصل شدن بهش وجود داشته باشه که اینجا وجود نداره. پس وای فای هم نمیخوام.

– کلآ آدم گوشی بازی نیستم. خیلی وقتا اصلآ گوشی دستم نیست. دوستانم همیشه به خاطر بی جواب گذاشتن اس ام اس هاشون دلخورن ازم. کلآ سیم کارت نداشته باشه فکر میکنم راحت ترم.

– بلوتوث هم که جز دردسر فایده ای نداره. بلوتوث هم نمیخوام.

و اما اینها رو حتمآ میخوام:

– دیکشنری، به زبان خیلی علاقه دارم و موقعیتم ایجاب میکنه که زبانم رو تقویت کنم.

– پخش موسیقی، مگه بدون هندزفری جایی میرم؟

– پردازشگر متن، به نوشتن علاقه زیادی دارم. از وبلاگ نویسی گرفته تا…