عید مبارک.
اميدوارم سال خوشي رو پشت سر گذاشته باشيد، و سال زيباتري رو پيش رو داشته باشيد.
راستش براي من كه سال نسبتآ سختي بود، ولي دستيابي به بعضي از هدفهام در اين سال ترنمي توي زندگيم بود.
خوب بايد از همين الان شروع كنيم، بايد براي يكسال آينده (1388) برنامه ريزي و هدفبندي كنيم. هدفهام رو دست نيافتني تر از هدفهاي سال گذشته انتخاب ميكنم تا طعم پيروزي شيرين تر باشه. ميدونيد، يكي از مشكلات انتخاب هدف مناسب، برآورد مناسبش هست. اگه كاري رو كه براش انرژي كافي نداريد انتخاب كنيد ممكنه با مشكل مواجه بشين، در عوض اگه اهداف سادهاي انتخاب كنيد، كار بزرگي انجام ندادين! من معمولآ ترجيح ميدم تلاشم رو بكنم، حتي اگه هدف رو نبينم يا بهش نرسم. بزاريد مطلبي رو كه از يكي از كتابهاي آقاي انتوني رابينز خوندم واستون نقل كنم :
ايشون نوشته بودن كه در صحراي بزرگ آفريقا هميشه باد ميوزيد و طوفان شن بوده به طوري كه جادهاي كه از وسط صحرا ميگذشته هميشه زير شن مدفون ميشده. راه حل چي بوده؟ هر چند كيلومتر يك بشكهي قير! به اين ترتيب رانندگان از هر بشكهي قير فقط تا بشكهي قير بعدي هدف داشتند، با اين وجود از بزرگترين صحراي دنيا عبور ميكردند.
هدف ها ميتونن خيلي كلي باشن، مثلآ عبور از صحراي آفريقا ! ولي برنامه ريزي يعني هدفگيري بشكهي سياه بعدي! اينكه كي ، كجا و چطور به هدف برسيد.
هدفهاتون رو جسورانه و بزرگ انتخاب كنيد.